ΜΥΡΩΔΙΑ ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΕΣΠΕΡΑΣ

 

GUILLERMO PILÍA

 

ΜΥΡΩΔΙΑ ΓΑΛΑΖΙΑΣ ΕΣΠΕΡΑΣ

 

Σταμάτησε η βροχή. Το νερό

έχει ώρα τώρα βγάλει από τα χώματα το άρωμά τους.

Από τούτη την άκρη της ύπαρξης ανακαλύπτουμε

μια μυρωδιά από ρητίνες και αφεψήματα

ευκαλύπτων, μια λεωφόρο με πορτοκαλόδενδρα,

μια πόλη πικρή όπου κάποιος επιθυμεί

να ξεχάσει τα γεράματά του, τους παλιούς του γάμους.

 

Μπορεί κανείς πια να μην ξαναψωνίσει για τα σπιτοκάλυβα

ούτε να συνδαυλίσει για τον άσωτο το τζάκι.

Και μπορεί κανείς πια να μην πεταχτεί από τις στάχτες του.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

 

******************

 

OLOR DE LA TARDE AZUL

 

Ha cesado de llover. El agua

ya le ha arrancado a la tierra su perfume.

Desde este confín de la existencia descubrimos

un olor de resinas e infusiones

de eucaliptos, una avenida con naranjos,

una ciudad amarga en la que alguien desea

olvidar su vejez, sus antiguas nupcias.

 

Quizás ya nadie abastecerá los galpones

ni atizará la hoguera para el pródigo.

Quizás ya nadie brotará de sus cenizas.