ΕΡΜΗΤΙΚΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ

ΕΡΜΗΤΙΚΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ

Φαυλότητα η ανακάλυψη της κυκλοφορίας του αίματος
κι ο γνόφος της Κύπριδας αρτηριακή πολύωρη συνοφρύωση
καθώς πικραίνει τις φιλοδοξίες η στερεομετρία των νεύρων
  έκτιση νοερού περίπατου τελικά ξεμακραίνει
τα νιογέννητα παπούτσια μου: ποινικοί κατάδικοι στα ζωώδη
  θρησκευτικά πατήματα
σε μπουμπούκια αινιγμάτων έχοντας αλαργέψει κατά το δείλι
  πάνε θνητές φασκομηλιές τον ανήφορο κι όμως
η κατακόκκινη σχοινένια κλίμακα σπαρμένη χειλεόφωνα
δε χτενίστηκε άξαφνα όπως άλλοτε από πάνω μέχρι κάτω
κ’ η αλυσόδετη στη θύμηση θαλασσίλα θά ’ν’ εσαεί αιχμάλωτη
  μαύρα θερμά κριάρια σε κωματώδη κατάσταση
με μήκωνες υπνοφόρους στα μέτωπά τους δωρεάν ευτυχήματα
  νευτώνειες μετονομασίες χλοερής κι ανώφελης πεταλούδας
οι διάττοντες: τα γλυκόλογα της ανάλαφρης Βαρύτητας
πέτσες από φιλάσθενους αριθμούς ανήθικο γαλάζιο μόλις τώρα
  πνίγηκα όρθιος σ’ ένα ωμέγα-στρουθοκάμηλο
σταγόνες έρωτα στην ισκιερή παλάμη της τρίτης μου γυναίκας
  φεύγει κανένας απ’ τη σύσσωμη Πεντάδα προς το Ένα;
Φαρέτρα ο ήλιος /δίχως επίθετο/ κ’ οι αχτίνες του τη Δευτέρα
  στο ειρηνοδικείο μυξοκλαίγοντας.
Δεν πρόκειται να βάλω σε αθώους γαϊδαράκους τρυφερομάτηδες
  τα σκληρά σας εκείνα ψυχολογικά σαμάρια.
Μ’ αεράκι σ’ απομόναχο σούρουπο αγάπης – τί άλλο
  να εκθειάσουμε.

Από την ποιητική συλλογή: «Ο ζήλος του μη-σχετικού με παροράματα» (1980).

Από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄ (1979-1991)», Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 80.