ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΟΥ ΑΜΣΤΕΛΟΔΑΜΟΥ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

ΕΙΣ ΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΟΥ ΑΜΣΤΕΛΟΔΑΜΟΥ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΤΑ

Σαστίσαμε εις την νοτιοανατολικήν απόληξι
της ευρωπαϊκής ηπείρου, όταν μάθαμε τα νέα καμώματα
του δεινού εκείνου Γερουνίου Δάισελβλουμ,
ευρωγρουπίου Ηρακλέους και ευπαιδεύτου εργατικού,
που, καθώς διαβάζω,
ήβγε σε ΜΜΕ Αλαμανών τε και Τεδέσκων
και –επί λέξει–
τες χώρες του Νότου κατηγόρησε
ότι εξόδεψαν τα χρήματά τους
σε γυναίκες και ποτά
και έρχονται και ζητούν εκ των υστέρων
από τας χώρας του Βορρά
βοήθεια.
Όχι δεν θέλει να μας πει ο υπέροχος αυτός άνθρωπος
και συνάμα αισθητής
ότι οι χώρες του Νότου πάνε με γυναίκες
ούτε ότι μεθοκοπούν και μπεκρουλιάζουνε, όχι!
Ας μην είμεθα επί τέλους
εδώ κάτου
τόσον κολλημένοι ωσάν τα στρείδια
στο γράμμα το στενό του ρήματος.
Άλλο υπονοούσε ο άνθρωπος – κάτι μετρίως κρυπτικόν! Ότι
οι νότιοι άντρες είναι ακόλαστοι στην κλινοπάλη
και εμμανείς οινόφλυγες, και ότι
του Νότου αι γυναίκες τυγχάνουν εγκρατείς, οικονόμες,
το παράπαν νηφάλιες: νοικοκυροκόριτσα τουτέστιν!
Και ότι βεβαίως
το ακριβώς αντίθετον συμβαίνει εις τον Βορράν: εκεί ζουν
άνδρες χαλκέντεροι στην ηθική, που όχι μόνο δεν μεθάνε,
αλλά και ποτέ τα χείλη τους δεν έβρεξε αλκοόλ,
ενώ οι βόρειες κυρίες γίνονται, με το συμπάθιο κιόλας, τσούλες
(εκτός της κοινώς καλουμένης αιδοιοπροθήκης και)
όποτε κατηφορίζουνε στον Νότο
και πίνουν μια μπυρίτσα, ένα ουζάκι –
έστω και αν αυτός ο Νότος είναι
ένα χιλιόμετρο πιο κάτω από το Μάαστριχτ.
Τον πόνο του ήθελε να πει ο άνθρωπος – τον είπε.
Το ουσιώδες είναι που έσκασε εν Αμστελοδάμω…