ΓΥΠΕΣ ΝΕΟΙ ΦΡΟΥΡΑ Η ΑΥΤΗ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ 

ΓΥΠΕΣ ΝΕΟΙ ΦΡΟΥΡΑ Η ΑΥΤΗ

Σαν ορυκτού πολύτομου, σαν ορυκτού όταν

εξαίφνης αποσπάται ανάκουστο απ’ τον βράχο

ξεχείλισε η λαλιά που πηγαινοερχόταν

μες στη σκαπάνης την ορμή σαν τον ναυμάχο

που ορέγεται αστερίσκων ναυαγιαιρέσεις

από τις λάσπες τις ασπάσιες με το δάκρυ

να λειώνει από κατόπτρων υποδιαιρέσεις

σε κρίνα και μες στων μακρών να σβει τα μάκρη –

έτσι ακριβώς: σαν ορυκτού έκρηξη με πλήθος

ποτάμια να χωρούν Ηράκλειτους και κρούσεις

εκτοξισμών αποκαλύφθηκε το βύθος

της σήμερον ως το ψωμί της επιούσης

και ορχούνταν στα νταμάρια της ουσίας γύπες

εγκέλαδοι σαν καλλικέλαδη και οικεία

φρουρά του λυρισμού που ασφάλιζε τις τρύπες

του ονείρου με χρωμάτων και ήχων ευδοκία.