Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
ΤΑ ΜΟΥΝΑΚΙΑ
Μουνάκια φλογισμένα σαν τα ρόδα
Σαν του νεοφούρνιστου ψωμιού τη θραψερή ζεστοβολιά
Μες τα τρεμόπαχα μεριά σας
που ονειρεύεστε νυχτιές οργιακές
Παρθενικά μουνάκια!
αργοσαλεύουν τα χειλάκια
τα χνουδωτά!
Σαν γαρούφαλλων ανεμόσειστα φυλλάκια
Σαν στοματάκια διψασμένα
από ποια δίψα;
Και κάπου κάπου αργοκυλά
στων διακαμένων σας χειλιών την άκρη
της βαρβατίλας καβλομύριστο ένα δάκρυ!
Γράφτηκε το 1974, λίγους μήνες πριν πεθάνει ο ποιητής. Το παίρνω από τις σελίδες του φίλτατου Νίκου Σαραντάκου. Ακολουθούν θέμα και παραλλαγές πάνω στον περιώνυμο πίνακα του Auguste Courbet "L'origine du monde".
Το πρωτότυπο
Φιλότεχνος
Arches National Park in Utah.
Ετικέτες
ΒΑΡΝΑΛΗΣ,
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μνους υγιής εν στόματι υγιεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου!
@ Lapsus Digiti: Ομοίως, εκλεκτή κυρία.
ΑπάντησηΔιαγραφή