Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ
ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ
Ήταν άνθρωπος δικός μας
φίλος κι αδερφός μας χάθηκε μακριά
Αν τον δεις μέσα στη νύχτα
πες του έχε γεια
Παραθύρι μου κλειστό
πώς να το συλλογιστώ
ήταν η καρδιά του κήπος με πουλιά
άνοιγε και μπαίναν τα φτωχά παιδιά
Ποιός θυμάται και δεν κλαίει
τα μεγάλα βράδια με γλυκό κρασί
αν τον δεις τον αδερφό μας
μίλα του κι εσύ
Παραθύρι μου κλειστό
πώς να το συλλογιστώ
ήταν η καρδιά του κήπος με πουλιά
άνοιγε και μπαίναν τα φτωχά παιδιά
Στίχοι & μουσική: Γιάννης Μέτσικας.
Τραγούδι του 1971.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Μπορεί τα φώτα των προβολέων να μην έπεσαν πάνω του, δεν παύει όμως να υπήρξε ένα όμορφο λαϊκό τραγούδι που εσείς μόλις ανασύρατε από το πηγάδι της λήθης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά! Καλή σας μέρα!
Είναι πολύ ωραίο τραγούδι από τον υπέροχο δίσκο του Γιώργου Νταλάρα "Ο ΜΕΤΟΙΚΟΣ".
ΑπάντησηΔιαγραφή