Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009
ΙΣΩΣ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΚΡΥΩΝΕ ΤΟ ΤΣΑΪ
ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΔΙΗΓΗΜΑ
Ένας κήπος βραδινός
δίπλα στην ερημική της έπαυλη
η θάλασσα που ανασαίνει άνοιξη
η φωνή τού ραδιοφώνου
λίγα βήματα σιωπής στην αλέα.
Ύστερα θα ρθούνε τα παιδικά τους πρόσωπα
ο χιονοπόλεμος
ένας λοφάκος που κατηφορίζει τα μικρά του έλκηθρα
κ' ένα ξανθό αγόρι, με πέτσινα γάντια.
– Νατάλια Αντώνοβνα, θα πει ο υπηρέτης,
το τσάι είναι έτοιμο και ίσως να κρυώσει
γιατί το τσάι πάντα έτσι κάνει.
Κι όμως τότε δεν κρύωνε το τσάι
ίσως γιατί φόραγε τα γάντια του τ' αγόρι.
Τότε.
Μέσα στο χιόνι.
Από τη συλλογή: «Ακόμα τούτη η άνοιξη» (1946).
Ετικέτες
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ (ΑΡΗΣ),
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου