Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ
ΑΠ' ΤΕΣ ΕΝΝΙΑ
Δώδεκα και μισή. Γρήγορα πέρασεν η ώρα
απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,
και κάθησα εδώ. Καθόμουν χωρίς να διαβάζω,
και χωρίς να μιλώ. Με ποιόνα να μιλήσω
κατάμονος μέσα στο σπίτι αυτό.
Το είδωλον του νέου σώματός μου,
απ' τες εννιά που άναψα την λάμπα,
ήλθε και με ηύρε και με θύμησε
κλειστές κάμαρες αρωματισμένες,
και περασμένην ηδονή - τι τολμηρή ηδονή!
Κ' επίσης μ' έφερε στα μάτια εμπρός,
δρόμους που τώρα έγιναν αγνώριστοι,
κέντρα γεμάτα κίνησι που τέλεψαν,
και θέατρα και καφενεία που ήσαν μια φορά.
Το είδωλον του νέου σώματός μου
ήλθε και μ' έφερε και τα λυπητερά·
πένθη της οικογένειας, χωρισμοί,
αισθήματα δικών μου, αισθήματα
των πεθαμένων τόσο λίγο εκτιμηθέντα.
Δώδεκα και μισή. Πως πέρασεν η ώρα.
Δώδεκα και μισή. Πως πέρασαν τα χρόνια.
Φίλτατε Γεώργιε, με τις δυνατές αναρτήσεις σου, τις παντός καιρού και εδάφους... Κάθε φορά που σκέφτομαι οτι σε ανακάλυψα μέσω του ¨Τριφύλλη", πολύ το διασκεδάζω. Τι σου είναι αυτά τα παιχνίδια των λάξεων...
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Χρήστος Ψιτ.: Πολύ ωραίο αυτό που είπες. Ο Αντώνης είναι φίλος και συμπατριώτης μου και οι οικογένειές μας συνδέονται φιλικά εδώ και έναν αιώνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον εκτιμώ, γνωρίζοντας τον μέσω της συζύγου μου, όπου είναι μέλη της Λέσχης αστυνομικής λογοτεχνίας του "Μετέχμιου". Δυστυχώς δεν συμμετέχω, λόγω "αντικειμενικών" εμποδίων. Είναι εξαιρετικός ο κύριος Αντώνης και χαίρομαι για την ιστορική σχέση σας
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Χρήστος Ψιτ.: Είναι και πολύ καλός ποιητής και μεταφραστής.
ΑπάντησηΔιαγραφή