Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΜΙΡΑΜΠΩ

GUILLAUME APOLLINAIRE

Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΜΙΡΑΜΠΩ

Στης γέφυρας του Μιραμπώ το τόξο

Κυλούν ο Σηκουάνας και οι έρωτές μας

Στη λησμονιά δεν πρέπει εγώ να σπρώξω

Ότι η χαρά που ερχόταν άφηνε τον πόνο απ’ όξω

  Ας έλθει η νύχτα εδώ και ας σημάνει η ώρα

  Οι μέρες φεύγουνε και μόνος μένω τώρα

Αντικριστά ας σταθούμε και πιασμένοι

Σφιχτά απ’ τα χέρια μας καθώς γεφύρι

Ν’ αφήνουμε το κύμα που μας δένει

Το βλέμμα αιώνια νά ’ν’ ροή αργή και κουρασμένη

  Ας έλθει η νύχτα εδώ και ας σημάνει η ώρα

  Οι μέρες φεύγουνε και μόνος μένω τώρα

Η αγάπη φεύγει σαν νερό που τρέχει

Η αγάπη φεύγει ναι η αγάπη φεύγει

Ω πόση αδράνεια η ζωή εντός της έχει

Και την ελπίδα η βία πόσο ορμητικά κατέχει

  Ας έλθει η νύχτα εδώ και ας σημάνει η ώρα

  Οι μέρες φεύγουνε και μόνος μένω τώρα

Μέρες περνούν βδομάδες – μα κι αν δράμει

Το παν ο χρόνος παρελθόν δεν φτιάχνει

Κι ούτε τους έρωτες να ρθούν θα κάμει

Ξανά στη γέφυρα του Μιραμπώ και στο ποτάμι

  Ας έλθει η νύχτα εδώ και ας σημάνει η ώρα

  Οι μέρες φεύγουνε και μόνος μένω τώρα

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.