ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΠΑΧΑΝ

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΠΑΧΑΝ

Μισοφέγγαρο ασημί
  βγαίνει μες στο γιασεμί
Τα κορίτσια το κοιτάν
  απ’ τους κήπους του Ισπαχάν

Κι ένας άγγελος με γένια  
  στέκει πάνω στα μπεντένια:
– Τέτοια νύχτα ποιος κοιμάται
  το Θεό δεν τον φοβάται ;

– Άγγελε τί μας το λες
  φέρε κόκκινες στολές
Να γινούμε τα μαμούδια
  πάνω στα χρυσά λουλούδια

Ράντισέ μας όνειρο
  το γαριφαλόνερο
Να γεμίσουμε τη λύπη
  από `κείνο που μας λείπει

Κάνε τη στερνή τη χάρη
  του γερο-περιβολάρη
Και του απαρηγόρητου
  νά ’ρθει πια το αγόρι του

Γέρνει ο κήπος με το πλάι
  μες στους ουρανούς και πάει
Με το φως επανωφόρι
  στέκει ο άγγελος στην πλώρη:

– Κοιμηθείτε κοιμηθείτε
  το Θεό παντού να βρείτε
Στο κρεβάτι και στον τάφο
  σας το γράφω σας το γράφω

Μισοφέγγαρο ασημί
  γέρνει μες στο γιασεμί
Τραγουδάνε και το παν
  τα κορίτσια του Ισπαχάν

Από τη συλλογή: «Τα ρω του έρωτα» (1972).

Από το βιβλίο: Οδυσσέας Ελύτης, «Ποίηση», Ίκαρος, Αθήνα 2002, σελ. 285-286.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΑΝΟΥ: ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΠΑΧΑΝ

Μουσική: Μιχάλης Τρανουδάκης.