Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

ΤΟ ΧΑΔΙ




PAUL VALÉRY


ΤΟ ΧΑΔΙ

Ζεστά τα χέρια μου μες στις ευώδεις
παλάμες σου... Άλλη ατρέμητη γαλήνη
αλλού δεν είναι, ειμή η κυματώδης
αγάπη που το χάδι σου μού δίνει.

Πολύπετρα μ’ αγγίζουν δαχτυλίδια –
το σύρσιμό τους τό ’χω συνηθίσει·
στων λάμψεων τα ρίγη είν’ τούτα τα ίδια
που μού ’χουν τα ματόκλαδά μου κλείσει.

Κι ο πόνος που με τρώει είναι μέγας: τόσος,
σαν να γλιστράς σε πλάκα αλέας λεία.
Απ’ τις θωπείες στάζει πάντα δρόσος
και καθαρίζει τη μελαγχολία.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

1 σχόλιο: