ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
ΠΡΟΥΣΟΣ
Φτάσαμε σύντροφοι:
Εδώ χτίστηκε ο μικρός αυτός πύργος, «τιμής ένεκεν».
Εδώ φοβήθηκε φωναχτά, «τιμής ένεκεν».
Έχουμε το σώμα μας,
σταματάει εκεί το «έχω»:
κομματάκια του φεύγουν
κομματάκια του χαρίζονται
κι αυτό μένει εκεί.
Με τη μυρωδιά της αλήθειας, της φθοράς, της ανυπομονησίας.
Το ποτάμι μέσα απ την ομίχλη.
Πατήματα στη μοναξιά.
Ο στρατηγός Καραϊσκάκης μέγας φοβητσιάρης
–ένας πυρετός με μουστάκι–
κοντούλης, μαυριδερός
δεν τού ’λειπε η μάνα του
βιαζόταν.
Φτάσαμε σύντροφοι:
Εδώ χτίστηκε ο μικρός αυτός πύργος, «τιμής ένεκεν».
Εδώ φοβήθηκε φωναχτά, «τιμής ένεκεν».
Έχουμε το σώμα μας,
σταματάει εκεί το «έχω»:
κομματάκια του φεύγουν
κομματάκια του χαρίζονται
κι αυτό μένει εκεί.
Με τη μυρωδιά της αλήθειας, της φθοράς, της ανυπομονησίας.
Το ποτάμι μέσα απ την ομίχλη.
Πατήματα στη μοναξιά.
Ο στρατηγός Καραϊσκάκης μέγας φοβητσιάρης
–ένας πυρετός με μουστάκι–
κοντούλης, μαυριδερός
δεν τού ’λειπε η μάνα του
βιαζόταν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου