ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
ΣΕ ΔΙΠΛΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
Μια νύχτα· ένα παράθυρο· – εδώ που ζητάς να ξεχάσεις,
εδώ που ο κίνδυνος είναι πιο ασαφής. Ο ένας τοίχος, ο άλλος·
τα σημεία του απόντος καθρέφτη. Εισπράκτορες λεωφορείων
καταφεύγουν στο μικρό γαλατάδικο, (η απεργία συνεχίζεται),
μετράνε κρυφά τα ποτήρια. Τα δανεικά να τα επιστρέψεις
–είπε–
να πάρεις άλλα δανεικά, να πληρώσεις τα πρώτα. Το ξέρεις
από χέρι σε χέρι τα χρήματα χάνονται. Δεν προφταίνεις
τίποτα ν’ αγοράσεις ούτε να ξοφλήσεις. Από χέρι σε χέρι
χάνονται οι άνθρωποι. Μονάχα κάτω απ’ το κρεβάτι
μένουν τα τραπουλόχαρτα σκόρπια. Πάνω τους αγρυπνάει
το ίδιο εκείνο μαύρο, λυπημένο σκυλί της εξορίας.
Αθήνα,
7.ΧΙ.76
Από την ποιητική συλλογή «Πριν και μετά» (1976).
Από την ποιητική συλλογή «Πριν και μετά» (1976).
Από το βιβλίο: Γιάννης
Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. ΙΓ', Κέδρος, Αθήνα 1999, σελ. 131.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου