FRANTIŠEK HALAS
ΠΑΛΙΟ ΠΟΙΗΜΑ
Από το σπίτι απόβλητος της εξορίας κατακάθι
στους τοίχους κάποιας πόλης εχθρικής πετώ ονειρομπιζέλια
σκοτάδι όπου κοιτώ κι ένας σκαντζόχοιρος με τη συντέλεια
του αιώνος στο κεντρί του και στο κάθε του αιχμηρό αγκάθι
Μη δείχνεις ω το πρόσωπό μου Μου έχουν ένα φτιάξει βέλο
να κλέψει θέλει πίσω μου ό,τι δάνειο πήρα ο τοκογλύφος
τα χρέη των άλλων πληρωμένα επικηδείου έχουν ύφος
στις φάτσες τις αληθινές χαμόγελα να βλέπω θέλω
Κλωστή με την κλωστή ξεπλέκω εγώ το βέλο σαν απόχη
και μέσα βλέπω από του χρόνου την απάτη και τα σχέδια
δεν πρόκειται να δώσω τόκο το αίμα μου με την προπαίδεια
το σώμα μου μπορεί του χρόνου νά ’ν’ του τόκου όμως όχι
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου