ΙΒΙΣΚΟΣ

Τ. Κ. ΠΑΠΑΤΣΩΝΗΣ


ΙΒΙΣΚΟΣ

Ανταποκρίσεις όλες μιανής μέρας πλήρους.
Ήτον η προτεραία της ούτε καν ύπαρξη,
ήταν η υπόσχεση ή η πιθανότητα υπάρξεως.
Μιά νύχτα ασέληνη αλλά διαυγής
άπλωσε τα έναστρα στερεώματα.
Τί Ηνίοχοι τί Ταύροι, τί Δυνάμεις.
Φύσηξαν και τα πνεύματα της ζωής.
Κόκκινη και απλωτή, περήφανη, ορθωμένη,
άνθισε της Υπάρξεως η πληρότητα.
Ζωή του Ιβίσκου, του κάλλους, της υπερηφάνειας,
σύντομη ζωή μιάς μέρας, γέννημα μιάς νύχτας,
σάλπισμα ευθύ και γρήγορο προς την αντικατάσταση,
σπουδή προς εξαφάνιση, μην πέσει κάτι
μόριο της εντάσεως ή του χρωματισμού,
και δειλινόν εντάφιον ευθύς, χωρίς πολλά πολλά.
Μένει η ανάμνηση της Ζωηρότητας παρούσα.
Μένει η ισχύς και η βεβαιότητα του Μίσχου.
Όλα φλογώδη, όλα του βραχύτατα,
όλα όχι γήινα, αλλά ηλιακά, όλα έξω των παθών.
Ζωή που έγινε Πάθος. Και Άνθος το Πάθος.



Από το βιβλίο: Τ.Κ. Παπατσώνης, «Εκλογή Α΄, εκλογή Β΄», Ίκαρος, Αθήνα 1988, σελ. 64.