ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ

Στη μνήμη του παππού μου Κυριάκου Μυλωνάκου, μεγάλου γλετζέ, που μου είχε μάθει να αγαπώ τα τραγούδια της Παπαγκίκα

ΤΡΑΓΟΥΔΑ Η ΜΑΡΙΚΑ ΠΑΠΑΓΚΙΚΑ


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΣΟΥ

Σαν σουρώνω πέφτω κάτω και λασπώνομαι
βάζω μπρoς τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι

Τα παιδιά της γειτονιάς σου με πειράζουνε
πάλι μεθυσμένος είσαι μου φωνάζουνε

Όλο ούζο ούζο ούζο το βαρέθηκα
φέρτε μου ένα κονιακάκι που τ’ ορέχτηκα

Τα παιδιά της γειτονιάς σου τα μπαγάσικα
θα τα πιάσω να τα δείρω νά 'ναι χάσικα