ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΤΟΥ 1920 ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ

FEDERICO GARCÍA LORCA


ΜΑΔΡΙΓΑΛΙ
(ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΤΟΥ 1920 ΣΤΗ ΜΑΔΡΙΤΗ)

Το φιλί μου είταν ρόδι
του πιο κρυμμένου βάθους ανοιγμένο·
το στόμα σου είταν ρόδο
της χαρτοκοπτικής.

    Το φόντο κάμπος χιονισμένος.

Τα χέρια μου σίδερα είσαν
γι’ αμόνια γινωμένα·
το σώμα σου είτανε του δειλινού
εσπερινές καμπάνες.

    Το φόντο κάμπος χιονισμένος.

Απ’ τις μεγάλες τρύπες
στο καύκαλο του γαλανού ουρανού
σαν σταλαχτίτες κρέμοντ’ έξω
τα σ’ αγαπώ που σού ’λεγα.

    Το φόντο κάμπος χιονισμένος.

Η σκουριά μασάει τώρα
τα παιδικά όνειρά μου
κι η σολωμονική των πόνων μου
του φεγγαριού τρυπάει τον κύκλο.

    Το φόντο κάμπος χιονισμένος.

Μα μπήκε νά τος σοβαρός
ο δάσκαλος στην τάξη του σχολείου,
στους έρωτες, στα όνειρά μου
(κάτι πουλαράκια αόμματα).

    Το φόντο κάμπος χιονισμένος.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.