Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009
ΧΟΣΕ ΕΜΙΛΙΟ ΠΑΤΣΕΚΟ!
JOSÉ EMILIO PACHECO (1939)
LA DIOSA BLANCA
Porque sabe cuánto la quiero y cómo hablo de ella en
su ausencia,
la nieve vino a despedirme.
Pintó de Brueghel los árboles.
Hizo dibujo de Hosukai el campo sombrío.
Imposible dar gusto a todos.
La nieve que para mí es la diosa, la novia,
Astarté, Diana, la eterna muchacha,
para otros es la enemiga, la bruja, la condenable a la hoguera.
Estorba sus labores y sus ganancias.
La odian por verla tanto y haber crecido con ella.
La relacionan con el sudario y la muerte.
A mis ojos en cambio es la joven vida, la Diosa Blanca
que abre los brazos y nos envuelve por un segundo y se marcha.
Le digo adiós, hasta luego, espero volver a verte algún día.
Adiós, espuma del aire, isla que dura un instante.
Το υλικό της ανάρτησης μάς το έστειλε ο φίλος του ιστολογίου κ. Sergio Kun Agüero.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
PACHECO (JOSÉ EMILIO)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Παιχτούρα ο Αργεντινός. Φίλος κι αυτός του ιστολογίου ε; Ε μα ξέρει το παλικάρι, έχει γούστο! Τον είδα απόψε με την Ατλέτικο, να σκίζει και είναι μόνο 21 χρόνων. Το Κουν είναι ψευδώνυμο που του χαρίσανε οι παππούδες του γιατί το μαλλί του έμοιαζε με του Γιαπωνέζου Κουν Κουν! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πούμε τώρα και για τον ποιητή. :)))Πολύ καλός! Από τους αγαπημένους Μεξικανούς...
Καλησπέρες!
@ μαριάννα: Συμφωνώ σε όλα. Σε... καλημερίζω!
ΑπάντησηΔιαγραφή