Σάββατο 23 Ιουνίου 2007
ΣΤΟΝ ΑΥΛΟΓΥΡΟ
PHILIPPE SOUPAULT
ΑΥΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ
Να μάθω πρέπει να γελώ
με τον μουντό καιρό τη μπόρα.
Γιατί να κλαίω αλήθεια σήμερα
που απαλοχρυσαφολάμπει ο ήλιος;
Των φίλων αύριο ξημερώνει η γιορτή
των βατραχιών και των ορνέων
μανιταριών τε και σαλιάγκων.
Μη λησμονήσουμε όμως τα έντομα
τα μυγάκια ναι και τις παπαδίτσες.
Και μόλις σκάσει μεσημέρι
το ουράνιο θα περιμένω νά ’ρθει τόξο
μαβί λουλακί γαλαζοπράσινο
κίτρινο πορτοκαλί και κόκκινο
να παίξουμε κουτσό κι αμάδες
οι δυό μας εμείς στον αυλόγυρο.
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Σήμερα μας δροσίζει η κ. Alessandra Ambrosio -
σκέτη αμβροσία και κάθε άλλο παρά αλεξ-άνδρα!
Ετικέτες
ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ,
SOUPAULT (PHILIPPE)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εδώ μπαίνει μια φωτογραφία της πόσιμης Νεκταρίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεόν -Πώλ Φάργκ
(1876-1947)
ΚΥΡΙΑΚΕΣ
Χωράφια σαν τη θάλασσα, μύρο τραχύ των χόρτων,/καμπάνας άνεμος μετά τη θύελλα επάνω στ' άνθη,/ μες στο γαλάζιο πάρκο της βροχής φωνές παιδιών κρυστάλλινες,
κατσούφης ήλιος για τους λυπημένους, όλα/ του κόσμου τούτου πλέουνε στη μεσημεριάτικη αθυμία./ Η ώρα τραγουδάει. Διάφανος καιρός. Εκείνοι/ που μ' αγαπούν είναι όλοι εδώ.
Ακούω ψελλίσματα παιδιού, ήσυχα σαν τη μέρα./ Χαρούμενο κι απλό στρώθηκε το τραπέζι/ με πράγματα ολοκάθαρα σαν τη σιωπή καιριών που καίνε...
Ο ουρανός δίνει τον πυρετό του σαν ευεργεσία.../ Μέρα μεγάλη απέραντη χωριού μαγεύει τα παράθυρα.../ Είναι γιορτή, κρατάνε οι άνθρωποι λυχνάρια κι άνθη...
Ένα όργανο μακριά στέλνει τον ήσυχο λυγμό του.../ Ω θα 'θελα να σου μιλήσω...
Μετάφραση: Τάκης Σινόπουλος
@ lapsus digiti: Ευχαριστούμε πολύ για τη συμβολή. Να μας γράφετε συχνά.
ΑπάντησηΔιαγραφή