DARIO FO
ΤΟ ΣΤΡΕΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ
Ο νιός αφέντης απ' το Τούνεζι,
μαύρος σαν του βυθού το στρείδι,
αυτός που πιάστηκε στα δίχτυα του έρωτα
είχε ένα μάτι,
είχε ένα μάτι σαν αχάτη
Αυτός που πιάστηκε στα δίχτυα του έρωτα,
που πιάστηκε στα δίχτυα του έρωτά της.
Λευκή, λευκότερη κι απ' την αυγή
h Λεονώρα, η ινφάντη απ' την Καστίλλη
το δέρμα της λουλούδι της μανόλιας
τ' αφτάκι της σαν το κοχύλι
στα δίχτυα πιάστηκε κι αυτή του έρωτα
στα δίχτυα πιάστηκε κι αυτή του έρωτά του,
του νιού από το Τούνεζι ,
μαύρου σαν του βυθού το στρείδι,
που γίνεται χλωμός μόλις τη δει.
Το στρείδι ανοίγει, ανοίγει τρυφερά
και έπειτα μέσα του την κλείνει -
λευκή, λευκότερη κι απ' την αυγή
με χείλη που έτρεμαν πολύ
εκείνη τον γλυκοφιλεί.
Μα παραμόνευαν απ' το καστέλι
οι τρεις δικοί της αδελφοί
αστράψαν ξαφνικά τα βέλη
κι ο νιός από το Τούνεζι
πάει τον κατάπιε η θάλασσα.
Μαύρος σα στρείδι αυτός μαζί της
στην άβυσσο κατρακυλά
με την καλή του αγκαλιά,
τη σεντεφένια κοπελιά.
Στης θάλασσας τα βάθη ο μαύρος
σα στρείδι έμεινε κλειστό
Κι εκείνη έγινε μαργαριτάρι
Χλωμότερο απ' το θάνατο.
Μετάφραση: Κωστής Σκαλιόρας.
Το στρείδι παραλείπεται. Το μαργαριτάρι είναι η Almudena Fernandez.
!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίοι οι παραλληλισμοί με το στρείδι και το μαργαριτάρι!!Πρωτότυποι, ταιριαστοί και ρομαντικοί.
Και σπουδαίο τραγούδι του Χρήστου Λεοντή, με τον Μανόλη Μητσιά και την Τάνια Τσανακλίδου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύντροφοι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ξεχνάμε και την υπέροχη φωνή του Γιώργου Μεράντζα, από τον ίδιο δίσκο! Αχ ρε Κούτρα και Μικρούτσικε. Τα καταφέρατε και χάθηκε μια σπουδαία φωνή! Όλα εδώ πληρώνονται!
Σας χαιρετώ εκ βάθους καρδίας!
Με επαναστατηκούς χαιρετισμούς!
@ άνθρωπος χωρίς ιδιότητες: Πραγματικά μεγάλη φωνή ο Μεράντζας. Ιδίως στα "Τροπάρια για φονιάδες". Χαίρε.
ΑπάντησηΔιαγραφή@κ. Κεντρωτή & Α.Χ.Ι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η Τσανακλίδου είχε "χαθεί" για χρόνια, αν και έχει απίστευτες φωνητικές δυνατότητες και είναι η πιο τσαχπίνα γυναίκα που έχω δει ποτέ!Γάτα σωστή!
Αξίζει να πούμε ξανά ότι η Ελλάδα είναι η χώρα όπου πολύ συχνά (αν όχι πάντα) "επιπλέουν οι φελλοί"; Καταδικάζεται κόσμος και κοσμάκης και χωρίς "δίκη" μάλιστα! Αλλά ας μην επαναλαμβανόμαστε.
Πάντως, παραπάνω, δεν αναφέρομαι στο Μικρούτσικο, του οποίου μόνο το καλλιτεχνικό έργο γνωρίζω και παραδέχομαι ότι μου αρέσει. Μη μου πείτε ότι ο Σταυρός του Νότου, για παράδειγμα, δεν έχει γράψει ιστορία στον πολιτισμικό ορίζοντα της χώρας αυτής. Ή θα μου το πείτε;
Την καλησπέρα μου!
Όποιος βιάζεται, σκοντάφτει (που λέει κι ο λαός μας)!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Callimachus:
Μελλοντικέ συντοπίτη που έχεις χαθεί; Ήρθε η σειρά μου τώρα να σ' αναζητήσω.
@ έλενα: Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ είναι κατόρθωμα μουσικό. Τί άλλο να πεις. Βεβαίως, και ΤΑ ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΓΙΑ ΦΟΝΙΑΔΕΣ. Και όλος ο πρότερος Μικρούτσικος. Μετά το ΕΜΠΑΡΓΚΟ κάνει κοιλιά.
ΑπάντησηΔιαγραφή@κ.Κεντρωτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την αναφορά σας στα "ΤΡΟΠΑΡΙΑ ΓΙΑ ΦΟΝΙΑΔΕΣ" μου θυμήσατε εκείνο το υπέροχο τραγούδι για τον Νίκο Πλουμπίδη. Τέτοια ώρες τέτοια λόγια θα μου πείτε. Σας αντιγράφω του στίχους, για να δούμε ότι ένας σπουδαίος ποιητής παραμένει σημαντικός και σ'αυτό το εξορισμένο στις μέρες μας είδος τραγουδιού.
Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω,
με μισθοφόρους και πραιτωριανούς,
τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω,
και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς,
τη δόξα σου γονατιστός να ζητιανεύω,
και να χτυπώ την πόρτα σου στους ουρανούς.
Σαν ψίχουλα είναι τούτα τα στιχάκια,
από συμπόσια και ξενύχτια ποιητών,
τα ψυθιρίζουν οι χαφιέδες στα σοκάκια,
εκεί που πάω σαν το ψάρι να πιαστώ,
τα ψυθιρίζουν οι χαφιέδες στα σοκάκια,
εκεί που πάω σαν το ψάρι να πιαστώ.
Κινήσαμε για μακρινό ταξίδι
κι η νύχτα φαρμακώνει τα φιλιά
ποιος κόσμος μας κρατάει και ποιο σανίδι
απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη.
Λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά,λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά.
Κινήσαμε για μακρινό ταξίδι
κι η νύχτα φαρμακώνει τα φιλιά
ποιος κόσμος μας κρατάει και ποιο σανίδι
απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη.
Λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά,λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά.
Σε τούτη την πατρίδα τί γυρεύω,
με μισθοφόρους και πραιτωριανούς.
@ άνθρωπος χωρίς ιδιότητες: Εκπληκτικό ταγούδι!
ΑπάντησηΔιαγραφή