ANDRÉ CHENIER
ΤΡΑΓΟΥΔΙ
Όντας τα λέει τα πάθια του κανένας ξαλαφρώνει.
Η ζάχαρη τ’ αψύ πιοτό λιγάκι το μερώνει.
Και της ερωτοπλήγωτης καρδούλας το φαρμάκι
με το παράπονο κι αυτό γλυκαίνεται λιγάκι.
Για το βαρύ το ντέρτι του ο νιός ξεμολογιέται
σε φίλο του, απ’ τον έρωτα κι αυτός που τυραγνιέται,
ή μοναχός του σ’ έρημα ρουμάνια και ραχούλες
στις αύρες λέει τον πόνο του, στους βράχους, στις βρυσούλες.
Μετάφραση: Νίκος Χαντζάρας
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Μπουκέτο», έτος Η΄, τχ. 405-406, 24 Δεκεμβρίου 1931, σελ. 1277.
Μερικές φορές λες, καλά του κάνανε και τον εκτελέσανε, άλλες πάλι αναλογίζεσαι ότι είναι μάλλον ο μόνος αξιόλογος στιχοπλόκος της Γαλλίας του 18ου αιώνα. Πώς τα φέρνει η ζωή... Bonjour!
ΑπάντησηΔιαγραφήRe megale, ton Andre giati ton grafeis me accent grave? Val' tou ekei pera to accent aigu pou -kanonika- pairnei!
ΑπάντησηΔιαγραφήKalws orises, xaire, me sxolio strifno xarakthra aleksandrinou!
@ locus solus + callimachus: Φχαρστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή