ΑΝΤΙΔΑΝΕΙΑ

ΑΡΙΣΤΕΑ ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

ΑΝΤΙΔΑΝΕΙΑ

   Ένας Θεός γεννιέται. Άλλοι πεθαίνουν. Η Αλήθεια

   ούτε έφυγε ούτε ήρθε: το Λάθος άλλαξε.

Κι όμως το παραδέχομαι
δεν είναι τωρινό κακό.
Δεκαετίες έπλεκα ατέλειωτα
μνημόσυνα εν μέσω
μνημονίων· τί το καινούργιο;
Το λάθος μου δεν άλλαξε.
Με τρέφει ληξιπρόθεσμο
μα εγώ ούτε λέξη άσχετη

δεν του αποταμιεύω.

Η προθεσμία έληξε.
Το ξέρουν και το ξέρω.
Επίορκη από καιρό
εξαργυρώνω κάθιδρη
ώς και τη σιωπή μου:
λυγμό ασυνάρτητον ηχώ
πριν απ’ τον δύσκολο καιρό
πριν απ’ τη γέννησή μου.

Η προθεσμία έληξε.

        Μαζί κι εγώ.

Το λάθος μου δεν άλλαξε
δανείστηκε αυτουργό.
Κι εγώ στου κόσμου το κακό
ένταλμα ανεξόφλητο
πετώ την ενοχή μου.

Από το βιβλίο: Αριστέα Παπαλεξάνδρου, «Μας προισποερνά», Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 2015, σελ. 7-8.