ΟΠΩΣ Σ’ ΕΧΩ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ

PAUL ELUARD


ΟΠΩΣ Σ’ ΕΧΩ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙ

Το μεγάλο ευχαριστώ που οφείλω στη ζωή
Όχι στη δική μου στη ζωή εν γένει είναι
Επειδή είσαι μέχρι τρέλας γυναίκα ολάκερη
Και τίποτα δεν μπόρεσε να σε χωρέσει μόνο μέσα σου
Κοιμήσου παιδική μου ηλικία χρυσή μου εμπιστοσύνη
Στ’ αχυρόστρωμά μας όπου μόνο την καρδιά μας έχουμε
Χαθείτε δυστυχίες με τις ανθρώπινες όψεις
Δίπλα σου αγρυπνώ και πως είμαι εσύ ονειρεύομαι

Σημαίνει να είμαι σοβαρός
Χωρίς να έχω τίποτα μάθει
Αν φωτιζόταν με λογικά η κεφαλή μου
Θά ’μουν άνθρωπος που έχει άδικο
Να φιλώ με μεθάει λίγο πιο πολύ απ’ όσο δεν πρέπει
Στο μέλλον ανήκω και όρια δεν έχει τίποτα
Εσύ στον ύπνο δοσμένη κι εγώ άυπνος
Αξεχώριστα μοιραζόμαστε περιθώρια
Καρπών ανθέων καρπών καλυμμένων με άνθη
Και ήλιου μπερδεμένου στις νύχτες

Λες κι η νύχτα
Είταν των χρωμάτων το χώμα
Λες κι η χλόη και το φθινόπωρο
Γεννήθηκαν απ’ όση πάχνη είχε στα κλαριά παγώσει
Λες κι αυτοί οι ζωντανοί οργανισμοί που τους λένε
Άλας της γης και φως εν τη σκοτία
Δεν μπόραγαν να γίνουν κάτι άλλο αντίθετο
Νά ’χαν κοιλιά σεβάσμια
Στήθη κόσμια αξιαγάπητα εξυπηρετικά
Κι αυτά τα χέρια τα ακάματα στων θωπειών το έργο
Όπου είσαι ζω έζησα θα ζήσω
Πλάθω σε έπλασα και θα σε μεταμορφώσω

Από σένα ωστόσο είμαι πάντα παιδί χωρίς ίσκιο
Και όπως σ’ έχω φανταστεί



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.