ΤΟ ΡΟΔΟ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ

JOSÉ MARIA HINOJOSA (1904-1936)


ΤΟ ΡΟΔΟ ΤΩΝ ΑΝΕΜΩΝ

Για να τσιμπολογήσουν στην κρύα παλάμη μου
κατεβαίνουν φτερουγίζοντας τ' αστέρια
και η Μεγάλη Άρκτος δεν θα είναι ποτέ λευκή
γιατί έχει ξεχάσει το μιμητικό της πάθος.

Έχουν βάλει παραπετάσματα ασβεστωμένα
για να σβήσουν τα οστά των ιχνών μου,
γυναίκες μαύρες που κατοικούν το σπίτι μου.
Μονάχα υψώθηκαν απ΄το καράβι μου πανιά.

Την ώρα που παρατηρώ κυρτούς ορίζοντες
στο μπαλκόνι της πρωινής πάχνης,
βλέπω να φτάνει ο καπνός απ΄το Λονδίνο,
που κίτρινος γεννήθηκε στις καμινάδες
και, ασπρομάλη πια, με καλεί με φωνές μεγάλες
και με ρωτάει με κίνηση αναχωρτή
για το δρόμο που πάει στο Βόρειο Πόλο.

Σηκώνοντας τους ώμους γινάμενους καταχνιά
εγώ του δωρίζω ένα αλφάβητο Μορς.



Μετάφραση: Γιώργος Μίχος.


*******************************************


LA ROSA DE LOS VIENTOS

Para picotear sobre mi fría palma
bajan aleteando las estrellas
y la Osa Mayor no será nunca blanca
porque ha olvidado su pasión mimética.

Han puesto colgaduras encaladas
para borrar los huecos de mis huellas,
mujeres negras que habitan mi casa.
Sólo han brotado de mi barco velas.

Mientras oteo curvos horizontes
en el balcón de escarcha tempranera,
veo llegar el humo desde Londres,
que amarillo nació en las chimeneas
y, cano ya, me llama a grandes voces
y pregunta con gesto anacoreta
por la senda que lleva al Polo Norte.

Encogiendo mis hombros hechos niebla
yo le regalo un alfabeto Morse.