ΑΚΙΝΗΤΗ ΣΤΟ ΦΩΣ ΕΝΤΟΣ...

OCTAVIO PAZ


[ΑΚΙΝΗΤΗ ΣΤΟ ΦΩΣ ΕΝΤΟΣ...]

Ακίνητη στο φως εντός, αν και χορεύει ως στέκει
η κίνησή σου προς την ηρεμία, που πηγαίνει
στην κορυφή του ιλίγγου, δίχως καν να ξαποσταίνει,
όχι όσο πέτεται, μα μόλις μιά στιγμή παρέκει.

Φως που δεν στάζει, που ’ν’ διαμάντι πια, κι εγίνη στέκι
στης μεσημβρίας την τροχιά που τρέχει διχασμένη,
σαν ήλιος που ούτε λυώνει ούτε παγώνει, μα όλο μένει,
στη φλόγα ανάμεσα όντας και στις στάχτες, σα λελέκι.

Πηδάς, και το άλμα σου είναι δευτερόλεπτο που πιάνω,
πλην ούτε σπεύδει μήτε κομματιάζεται στον χρόνο·
εγκάθειρκτος περίφροντις στην κίνησή του πάνω

το σώμα σου, και θραύεται λυγώντας από μόνο
του· κι όπως πέφτεις και σκορπιέται το λευκό του χρώμα,
γυρνάς παντού να γίνεις ζοφερό νερό και χώμα.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.