ΣΑΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟ ΑΓΡΙΟ ΤΗΣ ΤΣΕΧΙΑΣ

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΛΗΣ


ΠΡΩΙΝΗ Ή ΒΡΑΔΥΝΗ ΣΕΡΕΝΑΤΑ

Κάθε που πίνω απ’ την πηγή σου
κάτι μου καίει τον ουρανίσκο
ψάχνω στο φως, μα δεν σε βρίσκω
μες στην αδιάκοπη ροή σου

Στου κόσμου τις στοές χαμένη
μετράς τις πένθιμες βραγιές του
νά ’σai κορίτσι του Ηφαίστου
ή στάχτη από φωτιά σβησμένη

Δεν έπρεπε νά ’σουν φωτιά
μόνο ένα κρίνο του πελάγου
να σ’ αποκλείσω στη στεριά
με μοχθηρία αρχαίου μάγου

Τώρα τα γυάλινά σου μάτια
έχουν μιαν αίσθηση απορίας
σπασμένη σε μικρά κομμάτια
σαν κρύσταλλο άγριο της Τσεχίας

Δεν έπρεπε νά ’σουν ζωή
μόνο μια πεταλούδα χιόνι
να μου σκεπάζει την ψυχή
κι από το κρύο της να μη λυώνει



Στίχοι: Άλκης Αλκαίος.
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος.