ΛΥΔΙΚΑ ΣΥΝΤΡΙΜΜΑΤΑ ΗΧΩΝ ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΩΝ ΣΕ ΤΕΛΑΡΑ ΖΩΓΡΑΦΩΝ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


ΣΤΙΣ ΤΑΝΓΚΟΚΤΑΒΕΣ ΤΩΝ ΑΒΡΩΝ ΜΥΧΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΛΑΣ ΑΡΔΟΑΪΝ

Οι λάμπες χαρακώνουνε τη σαστιμάρα
του σκοταδιού· φωτοσυρμές και λυδικά
συντρίμματα ήχων τεθλασμένων σε τελάρα
ζωγράφων που με οράματα βεγγαλικά
απεικονίζουν ό,τι μιά τυφλή κιθάρα
και δύο έωλα μαντολινάκια αναιμικά
αποσιωπούσαν σε πεντάγραμμα θαμνώδη
οπού ’χε μιά τυχάρπαστη άρπα βάλει πόδι.

Βαρύγδουπα στις αρτηρίες του αοράτου
αλυσοπρίονα δυσοίωνα αλυχτούν.
Στα ξαπλωτά μαλλιά μιάς καιομένης βάτου
γαιώδη φάσματα παλεύουν ν’ ανοιχτούν
και χάσμα να γινούν ενός απαρεμφάτου
που οι χέρσοι ζόφοι πρέπει απόψε ν’ ανεχτούν.
Το λέγειν ευδοκίμως συντονίζει σάλτα
στης Μαρ δε Πλάτα τα σεληνιασμένα βάλτα.

Οι φωναχτές μανόλιες νοερών χρωστήρων
είν’ καρμανιόλες, κι έπιασαν νωρίς μαγιά.
Στον κορβανά της Βιόλας έχαινε των μύρων
το απάνθισμα σαν καρβουνίδι σε πλαγιά
που επήρε πυρ από τα πτύελα των σπινθήρων
σαν ήρθαν και το τρύγισαν μικρά τραγιά.
Στους έγχορδους γκρεμούς της έπεσα Βελλερεφόντης –
στις τρεις ατλάζινες οκτάβες των αβρών μυχών της.