ΚΙ ΗΡΘΑΜΕ ΙΣΟΠΑΛΙΑ...

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ Ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ


ΠΑΣ ΦΙΡΙ-ΦΙΡΙ

Πας φιρί-φιρί γυρεύοντας
με τα μαύρα σου τα μάτια
δέκα πιάτα στο κεφάλι μου
κι άλλα τέσσερα κανάτια
Πας φιρί φιρί γυρεύοντας
να με κάνεις ν' αγριέψω
έχω και τις πεποιθήσεις μου
μα στο τέλος θα σ' τις βρέξω

Αλλά σώπα και μη
μου τη βγαίνεις στην κόντρα
αν βαρούσα κι εγώ
δεν θα ήσουνα εδώ
Έχεις γλώσσα σκληρή
που σκοτώνει σαν κόμπρα
κι όσο πείσμα εσύ
άλλο τόσο κι εγώ

Τέτοιος χαλασμός που έγινε
κι ήρθαμε ισοπαλία
κι απ' τη ταραχή κουνήθηκε
όλη η πολυκατοικία
Σχολιάζουνε οι γείτονες
κι απορούν κι οι αστυνόμοι
πώς οι δυο μας δεν χωρίζουμε
κι αγαπιόμαστε ακόμη

Μία τέτοια σκηνή
να τη δεις στην οθόνη
μα σαν παίξεις κι εσύ
θα σκιστεί το πανί
Έχε χάρη που δεν
αγαπώ καμμιά άλλη
κι από τώρα μας κλαιν
και τα ψώνια του Ζεν.

Στα δελτία των ειδήσεων
θα μας γράψουν σαν σε σφάξω
πας φιρί-φιρί μού φαίνεται
την ψυχή σου ν' αναπαύσω
Μού 'ρθε κρίση και παλάβωσα
μη με κάνεις ν' αμαρτήσω
πας φιρί-φιρί γυρεύοντας
στα μπουντρούμια να σαπίσω

Αλλά σώπα και μη
μου τη βγαίνεις στην κόντρα
θα βαρέσω κι εγώ
κι απαιτώ σεβασμό
Είναι κάτι φορές
που φτηνά τη γλυτώνεις
με πέντε-έξη μπουνιές
και δυό-τρεις μελανιές