LEOPOLDO LUGONES


ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

Καράβι εωθινό και αφράτες
του αφρού οι στρωσιές απά’ στο κύμα·
ο αυγερινός μηνάει το σήμα
της μέρας στ’ ουρανού τις πλάτες.

Η θάλασσα με κάτι τούλια
μπλαβιά σφουγγίζει τα ξαφρίδια –
και φως σταλάζει από τα φρύδια
η λιγοθυμισμένη πούλια.

Στη ζωή μου πια δεν πάει σεγόντο
η αγάπη σου. Έτσι, δίχως φόβο
μην και πνιγεί σαν πέσει, μωβ ο
αυγερινός βουτάει στον πόντο.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.