PABLO PICASSO
20 ΜΑΪΟΥ 1936
αχ αν το πουλί υφαίνει γιρλάντες με όσες ώρες αποκοιμήθηκαν στην κοιλιά της μπρούντζινης αράχνης θα μπορούσε και να τηγανίσει αστέρια στον βυθό του αέρα της θάλασσας των αριθμών όπου η ξαμολημένη οργή των ντυμένων με πούπουλα τράγων τραγουδάει επάνω από τα κλινοσκεπάσματα του τηλεγράφου σαν ρόδο του ματιού του γαλάζιου αβγού με το κασκόλ του δεμένο στο φλεγόμενο καρφί που είναι μπηγμένο ακριβώς στη μέση του μετώπου ανάμεσα στα κέρατα του κεφαλιού του ταύρου – μα οποία σιωπή
Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου