ΕΞΩΤΙΚΟΥ ΠΟΥΛΙΟΥ ΦΤΕΡΟ ΑΠΑΛΟΤΑΤΟ

ΚΑΙΣΑΡ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ (1902-1970)


BALLATIO MAGICA

Υβόνη, με τ’ απλό, γλυκύτατο όνομα
και τ’ άσπρα τ’ αγαλμάτινα τα πόδια,
στο ηδονικό σου απόψε αβρό ταλάντεμα
σέρνεις και την ψυχή μου μεθυσμένη!

Υβόνη, όπως τα δυο σου πόδια υψώνονται
κι ανοίγει ως άνθος τ’ άσπρο φόρεμά σου,
μια πεταλούδα γίνεσαι βελούδινη
και τρέχω ερωτευμένος να σε πιάσω.

Αλλαγή φωτισμού

Τώρα, το φόρεμά σου όπως απλώνεται
μες στη σμαράγδινη άχνα ωσάν βεντάλια,
την πεταλούδα χάνω από τα μάτια μου
κι έχω μπροστά μου, Υβόνη, ένα παγόνι...

Μα μες στο μαγικό γυαλί τής μέθης μου
το ακόλαστο πουλί πολύ δε μένει:
σε μιά άλλη σου στροφή απαλή, που επρόσμενα,
μια φοινικιά γεννιέται καναρίνια!

Κάτω απ’ τα σπαθωτά της φύλλα ισκιάζομαι
όσο διαρκεί η παράξενη μαγεία,
για να ιδώ, σε μια ρόδινη άχναν, ύστερα
σαν τόξο να λυγίζει, Υβόνη, η οσφύς σου.

Στο κύμα του ιλαρού φωτός λικνίζεσαι,
μετάξινο εσύ φύλλο μιάς φιλύρας,
εξωτικού πουλιού φτερό απαλότατο
που παίζουν με το φως και με την αύρα.



Από το βιβλίο: «Καίσαρ Εμμανουήλ: Ποιήματα», εισαγωγή και επιλογή ποιημάτων Αγορή Γκρέκου, Ο Ανθολόγος Ερμής, τ. 27, Αθήνα 2001, σελ. 56.