ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ


ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ

Σχεδιασμοί οικονομικοί, χάρτες, πυξίδες, διαβήτες –
τίποτα δεν καταλαβαίναμε απ’ αυτά. Η προμελέτη
σε αποτυχία θα κατέληγε πάντοτε.
               Εμείς
πιασμένοι απ’ το σκοινί κατεβαίναμε κάτω, πιο κάτω
στ’ αρχαίο πηγάδι, νιώθοντας στα πέλματά μας
τη σκοτεινή δροσιά του βάθους.
              Στο στόμιο, επάνω
ένα ελάχιστο φως (ίσως η καύτρα του δικού μας τσιγάρου),
κι οι πέτρες που κατρακυλούσαν στο βυθό
μας όριζαν μιά θέση μες στον κρεμασμένο κόσμο.


                  Αθήνα, 13.V.71



Από την ποιητική συλλογή «Θυρωρείο» (1971).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. Ι΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 378.