ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΞΕΠΗΔΑ ΤΟ ΔΩΡΟ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΤΟΥ ΤΑΝΓΚΟ

      Στη μνήμη του Tomás Eloy Martínez

Ρωγμές βαθαίνουν στης φωνής τα βράχια
χεράκια λυώνουν στης φωτιάς τη γλώσσα
πουλί μικρό που ξάφνου μεγαλώνει
και ξαναγίνεται μικρό σα μάρκα
 Από των σωθικών τα καταράχια
 πετάει ρεμπελεμένη και βοώσα
 η αγάπη πέρλες κι έτσι μαργαρώνει
 του τραγουδιού το πνεύμα και τη σάρκα

Από τα μέσα ξεπηδά το δώρο
του τάνγκο και βοσκάει άλμη και φιρίκι
τροφή φτωχή που το στυλώνει ωστόσο
καθημερνώς νταλκάδες για ν’ αντέχει
 Το μέλος κόβει τον ομφάλιο λώρο
 από τον λόγο για να μην του ανήκει
 και με τα σπίρτα του βουτάει στη δρόσο
 να βρει τα αβρά των χορευτών στελέχη