ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΚΡΑΣΗ

ΜΑΡΙΝΑ ΤΣΒΕΤΑΓΕΒΑ


ΟΙ ΔΙΠΛΑΝΟΙ

Οι διπλανοί με την αίγλη στα μάτια και την όψη
κι εγώ να ανεμοφέρνομαι στα σκοτεινά κι απόψι·
δεν θέλω νήπιους άνεμους από Ιταλού χαλάρι,
μόν’ θέλω αγέρα ρούσικο καλό και αποβροχάρη.

Οι διπλανοί σάρκα με σάρκα σέρνονται και σβήνουν
κι από στεγνά στυφά στόματα χνώτο καταπίνουν,
μα εγώ τα χέρια μου φτερούγες τα έκαμα, και ιδές,
να μου ανεμίσουν την ψυχή του τόπου μου οι σπιλιάδες.

Οι διπλανοί ζαρίφικα κι απάγκια καλντερίμια.
Σε μάς ξαπόστειλε ο Αίολος τα σουριχά του αγρίμια,
μη λυώσω λέει και μη χαθώ κι η αβανιά μη με πιάσει.
Λες και δεν είμαι εγώ φκιαγμένη από γυναίκεια κράση.



Μετάφραση: Νίκος Παπαδόπουλος.