ΣΤΗΝ ΚΟΙΤΗ

GUILLAUME APOLLINAIRE


ΕΠΙΘΑΛΑΜΙΟ ή Ω, ΤΡΥΦΕΡΗ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ

Τα χέρια σου τ’ ωραίο μου θα μπάσουν μέλος καυλωθέν
στ’ άγιο, ανοιχτό μπουρδέλο που δουλεύει στους μηρούς σου
και εις πείσμα (ω ναι, ναι!) θα τ’ ομολογήσουνε της Αβιναίν
ότι ο έρωτάς μου σού ζητά να χύσεις τους χυμούς σου.

Το στόμα μου στα στήθη σου, αυτούς τους δύο ελβετούς σου,
τιμή του θα ’χει αχρεία να σε ρουφά άδολα, όσο άλλο κανέν’
από τη μαλαπέρδα μου και από την τρούπα σου ορισθέν.
Χρυσός το σπέρμα μου κυλά στην κοίτη του μουνιού σου.

Ω τρυφερή πουτάνα μου, οι γλουτοί σου έχουν νικήσει
των εύσαρκων καρπών το εντός, που ’ν’ νόστιμο και κοίλο,
της γης τη σφαίρα που ’ναι ταπεινή και δίχως φύλο.

Του κώλου της τη ματαιότητα η σελήνη βρύση
θα κάνει αστείρευτη, αρκεί εσύ να κλεις την όψη ακέρια
των δυό ματιών σου ως διαύγεια σκοτεινή που βρέχει αστέρια.



Μετάφραση: Λέων Αίλουρος.