ΟΣΩΝ ΔΕΝ ΕΝΝΟΟΥΝ

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ


ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Οι λέξεις μάς διδάσκουν το ανεξίτηλο,
την προσωδία του άρρητου,
μέσ’ απ’ το ρόδο της φωνής,
ή της σιγής τον απροσφώνητο οίστρο

Η σάρκα τους μένει νωπή,
να αιωρείται στο τώρα ή στο χθες,
να ξορκίζει έναν δύσκολο θάνατο,
να ριζώνει σ’ αργές ενοχές

Στις πλαγιές τους μιά αλήθεια επιμένει
να λαξεύει αμίλητα ονόματα

Οι λέξεις μάς δένουν στη γη,
στη σημαία του στέρνου που ορθώνουν
μαύρα αστέρια από χώμα κεντούν

Συνετοί αρχειοθέτες
βαδίζουν στις νύχτες τους,
τυμβωρύχοι σκυφτοί
ζητούν να τις βρουν

Καρπωτές όσων δεν κληρονόμησαν,
ερμηνείς όσων δεν εννοούν



Από το βιβλίο: Κώστας Κουτσουρέλης, «de arte amandi», Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα, 2004, σελ. 25.