ΣΕ ΜΙΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΚΑΛΛΟΝΗ

 

GUY CABANEL

 

ΣΕ ΜΙΑ ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΚΑΛΛΟΝΗ

 

Τα σύννεφα

δονούνται ιππαστί,

λαιμοί λυπηροί,

άχρωμοι, νιαουρίζουν.

 

Εκεί πάνω δαγκωμένος

ο άνεμος επισείει

τη μουλιασμένη οργή του,

τον κατερειπωμένο του μορφασμό.

 

Η βασιλική νύχτα

δίχως να πει λέξη και δίχως

κάμπιες κατσαρώνει

τη φωτιά που την παρακινεί.

 

Είναι μια μουσική παράπλευρη

και τραγουδισμένη στων δασών τα ύδατα,

ατμός ξαπλωμένος

με τα χείλη του σπασμένα.

 

Ένα άλμα

κυπρίνου ανθίζει

και του ταξιδιώτη μαγεύει

το σπίτι.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.