ΑΠΟ 'ΝΑ ΝΑΥΑΓΙΟ ΜΕ ΑΙΜΑΤΑ

FEDERICO GARCÍA LORCA


ΤΟ ΡΟΔΟΧΑΡΑΜΑ

Το ροδοχάραμα της Νέας Υόρκης έχει
τέσσερεις πυλώνες πήλινους
κι έναν ανεμοστρόβιλο περιστεριών κατάμαυρων
που όλο τσιμπολογάν μες στα βρωμόνερα.

Το ροδοχάραμα της Νέας Υόρκης στενάζει
απ’ τις τεράστιες σκαλινάδες
σε κάθε ψάχνοντας να βρει γωνιά
νάρδους φόβου εννοημένου και αγωνίας.

Έρχεται το χάραμα και κανείς δεν το παίρνει στο στόμα του,
γιατί εκεί ούτε πρωί υπάρχει ούτε πιθανολογείται ελπίδα.
Τα κέρματα μόνο, ώρες-ώρες, σμήνη μαινόμενα
τρυπούν παιδιά παρατημένα και τα καταπίνουνε.

Οι πρώτοι, που βγαίνουν, νιώθουνε στο κόκκαλό τους
πως δεν υπάρχουν παράδεισοι μήτε έρωτες φυλλορροούντες·
ξέρουν πως τραβούν στη λάσπη αριθμών και νόμων,
στ’ άτεχνα παιχνίδια, στους ιδρώτες τους άκαρπους.

Το φως είναι θαμμένο από αλυσίδες και θόρυβους
στην επαίσχυντη πρόκληση μιάς επιστήμης αρρίζωτης,
ενώ στα προάστια ο κόσμος τρεκλίζει άγρυπνος
λες κι έχει ξεπηδήσει από ’να ναυάγιο με αίματα.



Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.