ΕΥΓΕΝΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ


ΕΥΓΕΝΑ

     Εκείνα που είδα με το άκουσμα
     του άπιαστου θρόου
         Δ.Π. ΠΑΠΑΔΙΤΣΑΣ

Δρεπανηφόρες αγκαλιές· και χάδια
με κάμες μαυρομάνικες· λανθάνουν
στης μνήμης τα μακάμια, και τα πιάνουν
της μελικής σιωπής τα παραγάδια.

Τις νοσταλγίες πώς και με ποιάν άδεια
ποιητική μπορούν να διαλευκάνουν
ενδεκασύλλαβοι που συντυγχάνουν
θολές ματιές στων ίαμβων τ’ αλφάδια;…

Μες στο κορμί τανύζονται τυφώνες·
στο νόστιμο ήμαρ διάκοσμος η σκόνη·
και χείμαρρος βρυχώμενος οι εικόνες

σαν τη βροχή συνάζονται στο αλώνι
του νου. – Ριγούν ευγενικές λαγόνες
και ο πίθος που τον πόθο αποθεώνει.