Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009
ΑΛΒΕΡΤΙ!
RAFAEL ALBERTI
AMARANTA
... calzó de viento ...
GÓNGORA
Rubios, pulidos senos de Amaranta,
por una lengua de lebrel limados.
Pórticos de limones, desviados
por el canal que asciende a tu garganta.
Rojo, un puente de rizos se adelanta
e incendia tus marfiles ondulados.
Muerde, heridor, tus dientes desangrados,
y corvo, en vilo, al viento te levanta.
La soledad, dormida en la espesura,
calza su pie de céfiro y desciende
del olmo alto al mar de la llanura.
Su cuerpo en sombra, oscuro, se le enciende,
y gladiadora, como un ascua impura,
entre Amaranta y su amador se tiende.
Το υλικό της ανάρτησης μάς το έστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου κ. Elena M.
Ετικέτες
ισπανοφωνη ποιηση,
ΣΟΝΕΤΤΟ,
ALBERTI (RAFAEL)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
http://pakapodistrias.blogspot.com/2009/10/rafael-alberti.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε φιλία και φιλιά!
π. Π.
@ Π.Κ. Αγαπητέ φίλε, σε χαιρετώ. Θα χρειαστώ σε κάτι τη βοήθειά σου. Θα μιλήσουμε σε λίγες μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφή