Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ΑΛΒΕΡΤΙ!



RAFAEL ALBERTI


AMARANTA

... calzó de viento ...
GÓNGORA


Rubios, pulidos senos de Amaranta,
por una lengua de lebrel limados.
Pórticos de limones, desviados
por el canal que asciende a tu garganta.

Rojo, un puente de rizos se adelanta
e incendia tus marfiles ondulados.
Muerde, heridor, tus dientes desangrados,
y corvo, en vilo, al viento te levanta.

La soledad, dormida en la espesura,
calza su pie de céfiro y desciende
del olmo alto al mar de la llanura.

Su cuerpo en sombra, oscuro, se le enciende,
y gladiadora, como un ascua impura,
entre Amaranta y su amador se tiende.



Το υλικό της ανάρτησης μάς το έστειλε η εικονιζόμενη φίλη του ιστολογίου κ. Elena M.

2 σχόλια:

  1. http://pakapodistrias.blogspot.com/2009/10/rafael-alberti.html

    Με φιλία και φιλιά!
    π. Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Π.Κ. Αγαπητέ φίλε, σε χαιρετώ. Θα χρειαστώ σε κάτι τη βοήθειά σου. Θα μιλήσουμε σε λίγες μέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή