ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΟΥΡΤΗΣ
Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ
Η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύχτα μέρα
και πώς τον λεν το διπλανό
και τον τρελό τον Ιταλό
να τους ρωτήσω δεν μπορώ
ούτε να πάρω αέρα
Δουλεύω μπρος στη μηχανή
στη βάρδια δύο-δέκα
κι από την πρώτη τη στιγμή
μου στείλανε τον ελεγκτή
να μου πετάξει στο αφτί
δυο λόγια νέτα-σκέτα
Άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος είναι χρήμα
με τους εργάτες μη μιλάς
την ώρα σου να την κρατάς
το γιο σου μην το λησμονάς
πεινάει κι είναι κρίμα
Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη γενιά μου
είμαι το νούμερο οχτώ
με ξέρουν όλοι με αυτό
κι εγώ κρατάω μυστικό
ποιο είναι τ' όνομά μου
OTTO ORBAN
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο να' σαι φτωχός, ακόμα και μόλις συγκριτικά, σημαίνει κάποιον που του λείπει η αναίδεια να στολίζει την ομιλία του με μπιχλιμπίδια από χριστουγεννιάτικα δέντρα και να μακρηγορεί στους μαχητές ενός πολέμου για το πως θροϊζουν τα κλαδιά του σπάρτου. Το να ' σαι φτωχός είναι να 'χεις μια ακατανίκητη επιθυμία ν' απαντάς ναι ή όχι όταν σε ρωτάνε. Το να ' σαι φτωχός είναι να τσαλαβουτάς ξυπόλητος μες στη γεμάτη σπασμένα γυαλιά θάλασσα της τεχνολογίας και να ταϊζεις στο στόμα ένα λιοντάρι, εφοδιασμένο μ' όλες τις μοντέρνες ανέσεις. Να μαθαίνεις μια ανάποδη ηθική, ν' ανακαλύπτεις τα πάντα για τα κρυμμένα μπουντρούμια ενός ουρανοκατευθυνόμενου γαιοξύστη, να έρπεις με τα πίσω σ' όλους τους διαδρόμους του σπηλαίου της ιστορίας καθώς στενεύουν, για να φτάσεις σ' εκείνο το αρχέτυπο εργαστήρι όπου αίμα και αθλιότητα κτυπιούνται και πλάθονται σ' ανθρώπινες μορφές όπως του Άριελ. Το να 'σαι φτωχός σ' έναν κόσμο, όπου ο Ρωμαίος είναι αυτοκίνητο και η Ιουλιέτα καλλυντικό μπορεί να 'ναι ενοχλητικό χάρισμα, αλλά είναι επίσης και μια ευτυχισμένη ενόχληση, γιατί ο φτωχός άνθρωπος ζει στο πολιορκημένο φρούριο της σκέψης χωρίς να επαναπαύεται σε μια τακτική ασφάλειας, αντίθετα καλπάζει χωρίς σέλα πάνω σε μια γη με τη χαίτη της να κυματίζει και μεταχειρίζεται τον καρτερικό θυμό του, για να τη σπιρουνίζει στην πορεία της .
Μετάφραση: Βασίλης Καραβίτης
Υ.Γ. Από τον Σκούρτη αγαπάμε ιδιαιτέρως τον Μπαρμπα -Τζωρτζ από το Μια φορά ήταν ένας μόνος του...
Ευχαριστόύμε για τη συνεργασία, όπως έγραφαν και τα παλιά περιοδικά ποικίλης ύλης.
ΑπάντησηΔιαγραφή