Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ ΜΕΤΑΣΤΑΣΙΟ

[ΣΕ ΣΚΛΗΡΟΤΑΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΡΕΧΩ]


Σε σκληρότατη θάλασσα τρέχω
Και πανάκι και ξάρτι δεν έχω
Και το πέλαο μουγκρίζει φριχτά.

Η γλαυκότη του αιθέρος μαυρίζει,
Η φωνή των ανέμων σφουρίζει,
Λείπει η τέχνη και δε με βοηθά.

’Μέ τον άθλιον η Τύχη με παίρνει
Κι όθε θέλει η προδότρα με σέρνει,
Καθώς φεύγει, και δε με κοιτά.

Η αθωότη μ’ απόμεινε μόνη,
Την αισθάνομαι μέσα στα στήθια,
Αλλ’ αντί να μου φέρη βοήθεια,
Με συντρίβει με πνίγει σκληρά.


Μετάφραση: Διονύσιος Σολωμός.