ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΟΣ
ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ
Τα παιδιά που κοιμήθηκαν ξέγνοιαστα
ελευθέρωσαν από τις λέξεις του το ποίημα
έτσι κυκλοφορείς όπως ανάμεσα
σε δυο φορές κάνοντας έρωτα
ήχοι στο πάτωμα από φτερά ξιπόλητα
και αφή των σεντονιών ανεκτίμητη
σώμα βρεγμένο δροσερό πηλό
ίσκος του φύλλου σε μικρά σαλιγκαράκια.
Έτσι μην έχοντας το ποίημα έχω εσένα
σ'αυτή την ευτυχία από φως ακάθεκτο
σε τοίχο ενός μεσημεριού του θέρους
σαν μισοδιαβασμένο κάτι του Ελυάρ
που με πιέζει να σου δώσω όνομα
ενώ κάποια φωνή από όνειρο μου λέει:
Μη βάζεις μες στο ποίημα μακρινούς προορισμούς
λεφτά δεν έχει ο κόσμος για τόση ματαιότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου