Κυριακή 19 Απριλίου 2009

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΚΟΚΚΟ ΝΟΥ


ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ


ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ


       Du musst das Leben nicht verstehen,
       dann wird es werden wie ein Fest.

              R.M. RILKE

καθώς ανέμισαν
τα μαλλάκια της
έτσι μπροστά στα μάτια
μου
λες και σαν ξαφνικά να ξύπνησα
και για πρώτη φορά
την είδα
- και την επρόσεξα -
την ωραία
νεαρή
κόρη

με συνεκίνησε
η αρμονία
των κινήσεών της
η ραδινότης των μελών
του κορμιού της
η γοητεία του βλέμματός
της
η απαλή στρογγυλάδα
των μαστών της
η όλη χάρη τέλος
που ανεδίδετο
από το
κομψό
ολόδροσο
πλάσμα

κι' αμέσως σκέφτηκα
- και "φιλοσόφησα" -
ο νους μου πήγε
στον αγαθό εκείνον
που μπορεί κάποτε
- μα είμαι βέβαιος -
να υποφέρη
μαρτυρικά
να δυστυχήση
σα θα φαντάζεται
πως έχει σκέψη
κι' έχει ψυχή
το τρυφερό
το αιθέριο
το
πλασματάκι

και να ματώνη η καρδιά του
ν' απελπίζεται
ως θ' αποδίδη
έστω και
κόκκο νου
στ' ολότελα
άδειο
μικρό
κρανίο


Από το βιβλίο: Νίκος Εγγονόπουλος, «Στην Kοιλάδα με τους Pοδώνες», Ίκαρος, Αθήνα 1978, σελ. 106.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου