MNHMH

 

VICENTE ALEIXANDRE

 

MNHMH

 

Απουσιών κοιλάδα διάφανη

και δροσιά έτοιμη από σύννεφα

χαρίζουν παρουσία σ’ ένα ζωντανό

τοπίο που ανακαλύφθηκε μόλις.

 

Η μοναξιά μέσα του

υγρή

με ηρεμεί,

με αφήνει να αιωρούμαι

πάνω από τη ροή του χρόνου.

 

Το απόγευμα υπήρξε στρεβλό

απ’ τα φώτα στον καθρέφτη,

όπου και θα τα δουν τα μάτια μου

να παίζουν μέσα στη σιωπή

τη θαμπή και γλυκιά φάρσα

των μαζών: την αντανάκλασή σου.

 

Πιάνω έτσι την αβέβαιη

του κορμιού σου τη δίοδο

πάνω στη βάση την ευχάριστη,

τη ρευστή του καθρέφτη.

 

Και κοιτάζω στο περιθώριο

τα χέρια σου, με την ομιχλώδη

της φυγής χειρονομία

να με κλέβουν, όντας διψασμένος.

 

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.