ΡΟΔΑ ΑΡΟΔΟ ΓΙΑ ΔΩΡΑ

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ

 

ΡΟΔΑ ΑΡΟΔΟ ΓΙΑ ΔΩΡΑ

 

Φωτός ψευδαίσθηση γεμίζει το δοχείο

των αντιλάλων με τα αιμόφυρτα σκοτάδια

και τ’  αδειανά και αραχνοΰφαντα πηγάδια

προσεταιρίζονται της αίγλης το στοιχείο.

 

Το περιβόλι του όρθρου γίνεται σχολείο

χρυσών αχτίδων με νυχτέρια παρακλάδια

μιας κοραλλένιας κόρης σε καρώ λιβάδια

απ’ έξω από της θάλασσας το πανδοχείο.

 

Αρόδο δένει στο ροδώνα της το δώρο

που της κουβάλησαν από μακριά ναυτίλοι

και περιμένει να συλλέξει λέξεων σπόρο

 

να καταρτίσει κλήρους με ονειροπαγή ύλη:

οι μέρες νά ’ναι νύχτες νύχτες νά ’ναι οι μέρες

ανήμερες και ορθάνοιχτες μες στους αιθέρες.