ΜΟΝΑΧΑ ΟΙ ΓΛΑΡΟΙ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Σ. ΖΟΥΦΡΕΣ


ΤΟ ΝΗΣΑΚΙ

       Λες κι η θάλασα κοιμάται
       μες στης γης την αγκαλιά
              Σολωμός

Στην αγκαλιά της θάλασσας κοιμάται ένα νησάκι,
Είναι κατάφυτο από ιτιές, ιτιές που πάντα κλαίνε,
Στα γαλανά τα κύματα γλιστρούν μικρές βαρκούλες
Με τα λευκά τους τα πανιά σαν άσπρες πεταλούδες.
Μέσα στη μέση του νησιού είναι ένα μαύρο μνήμα
Που το σκεπάζουν οι ιτιές με τα χρυσά μαλλιά τους.
Πουλιά ποτέ δεν κελαηδούν, πουλιά φωλιές δεν κάνουν,
Μονάχα οι γλάροι στη νοτιά περνούν μοιρολογώντας.


Δημοσιεύθηκε στον «Νουμά», τόμ. 3, αρ. 154, 26 του Θεριστή 1905, σελ. 8.