ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΜΑΟΣ
ΒΑΣΙΛΕΜΑ
Τη βλέπω τόσο σκεπτική κι έχω χλομιάσει
Άλλονε γυροφέρνει στο μυαλό της η αρμαθιάστρα
Υποψιάζομαι περίπου και τί μέτρησε σε βάρος μου
Κι όταν ακόμα τό ’κανα γνώριζα πού θα βγεί
Και που δεν είμαι βέβαιος ακριβώς τον ξέρω τον εαυτό μου
Τέτοια μπορώ να κάνω εγώ και να πληρώνω
Τόσο να μ’ ανεχτεί κι εκείνη το μπορούσε
Χαλάλι του όποιου έχει γκουβέρνο τώρα στην καρδιά της
Αν δεν είν’ άντρας ίσως απολαύσει το κρεβάτι της
Ώς τα βαθιά γεράματά του αν πάλι ναι
Τα προβλεπόμενα και δαύτος θα πονέσει
Και θά ’ρθει εδώ να προστεθεί στη συντροφιά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου