ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΟΥΖΟΣ
ΑΡΝΗΣΙΚΑΚΟΣ
Θα πεθάνω ζητώντας έναν ήλιο
στα μεγάλα χρονικά μυστήρια
κομματιάζοντας τη νύχτα μ’ ένα σμήνος από γαλαξίες
αιωρούμενος δίχως τη μητρυιά μας
την αλύγιστη Βαρύτητα
δίχως τα δάκρυα που μας επιβάλλει η Ελλάδα
τούτ’ η χώρα που παιδεύει τα δροσερά ελληνόπουλα
κι ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους.
Από τη συλλογή: «Φαρέτριον», 1981.
Από το βιβλίο: Νίκος Καρούζος, «Τα ποιήματα, Β΄, (1979-1991), Ίκαρος, Αθήνα 1994, σελ. 201.
Ευχαριστώ για τη χάρη! Έξοχη!
ΑπάντησηΔιαγραφή