ΑΛΩΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

Σάββατο 20 Απριλίου 2024

Παρασκευή 19 Απριλίου 2024

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΠΟ ΑΝΤΡΑ

JEAN ARP

ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΠΟ ΑΝΤΡΑ

μια σταγόνα από άντρα

τίποτα από γυναίκα

εξαντλούν το κάλλος του μπουκέτου των οστών

είναι της χαραυγής η ώρα

στη φλογερή τη γούνα μέσα

ο άνεμος φτάνει στα τέσσερα φυτά του

σαν άλλο άλογο στους τέσσερις τροχούς του

ο χώρος έχει άρωμα κατακόρυφο

ο άνεμος φτάνει στα τέσσερα φυτά του

σαν άλλο άλογο στους τέσσερις τροχούς του

είναι της χαραυγής η ώρα

στη φλογερή τη γούνα μέσα

μια σταγόνα από άντρα

τίποτα από γυναίκα

εξαντλούν το κάλλος του μπουκέτου των οστών

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΜΑΓΕΙΡΕΨΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΒΡΟΝΤΗ

JEAN ARP

ΜΑΓΕΙΡΕΨΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΒΡΟΝΤΗ

Για πότισέ μου το φεγγάρι.

Βούρτσισε της ζυγαριάς μου τα δόντια.

Μετάφερέ με μες στη σάρκινη βαλίτσα σου στη στέγη των οστών μου.

Μαγείρεψέ μου μια βροντή.

Κλείσε τους σεισμούς σε κλουβί

και κόψε μου ένα ματσάκι αστραπές,

κόψε τον εαυτό σου στα δύο και φάε το ένα απ’ αυτά τα κομμάτια.

Εκσπερμάτισε στον αέρα που είναι πιο περήφανος κι από των Βερσαλλιών τα σιντριβάνια

κάψε τον εαυτό σου κουλουριάσου γίνε μπάλα.

Γίνε μπάλα γέλιου αρχαϊκού

που κυλάει γύρω από ’να χάπι.

Βγάλε τις γλώσσες σου στα ρόδα.

Δώσε τις γλώσσες σου στα γλυκά ρινοκλέροδα.

Παράτα το το ρατατούιγ.

Βατραχέψου σε βάτραχο.

Βάλε τ’ όνομά σου υπογραφή στο γράμμα μου.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Πέμπτη 18 Απριλίου 2024

ΜΑΥΡΗ ΧΑΡΑ

JEAN ARP

ΜΑΥΡΗ ΧΑΡΑ

Τα λουλούδια είναι μαύρα από χαρά

και ο ουρανός όμορφος σαν φλόγα

πετάω και πάω σε μια μέρα λουλουδένια

σας ερωτώ θέλετε να πετάξετε μαζί μου

θέλετε μια μέρα αστραπιαία

θέλετε ένα άνθος σαν ουρανό

θέλετε άνθη σαν αστραπές

θέλετε έναν ουρανό φλεγόμενο

που πετάει από κάτω μου

εσείς όμορφη μέρα λουλουδένια

που πετάει από πάνω μου

εσείς όμορφη μαύρη φλόγα και χαρά γεμάτη.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ

ALDO PELLEGRINI

Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ

Το σπίτι

ίσκιος είναι ιλίγγου

που σφίγγει τα χέρια των ενοίκων της αναμονής

ένα μοναδικό παιχνίδι

η μάσκα

μπροστά στον ανεξήγητο γάτο

η οντότητα που σταματάει τις ώρες

η μειλίχια ανυπαρξία της νύχτας του χρόνου

ζει το πλήθος στο ένα

μα ποιόν μπορεί να εκπλήξει

ο ακίνητος γάτος που την αναμονή στοχάζεται;

οι σκιές καλύπτουν τον τοίχο της μικρής απουσίας

δεν υπάρχει το πλήθος δεν υπάρχει το ένα

μόνο τα χέρια που βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στις σκιές

υπάρχουν και υπάρχουν

για να πιούν με αλλόκοτη μανία το ζεστό νυχτερινό ποτό

μα ποιόν μπορεί να εκπλήξει

της μικρής απουσίας η επίσκεψη όπως είναι τυλιγμένη

στον επαναλαμβανόμενο ίλιγγο της;

η μόνη αγρυπνία της μάσκας

που ξυπνά τους απόντες

που σταματά την ώρα του ανεξήγητου γάτου

μια αχτίδα φωτός

κάνει τις σκιές βαθύτερες

το σπίτι

παύει να γυρίζει

και η ακινησία ξεσκίζει τη μάσκα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Τετάρτη 17 Απριλίου 2024

Ο ΛΥΚΟΣ Ο ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΑΠ’ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ALDO PELLEGRINI

Ο ΛΥΚΟΣ Ο ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΑΠ’ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Αυτός που έλαβε τον άρτον ημών τον επιούσιο

ήξερε και να τον κρύβει στις νύχτες της φιλοσοφικής μνησικακίας

όλες οι σκέψεις αποτελούν παραπετάσματα για την καρδιά

και οι προδότες μαζεύουν τα ψίχουλα από των εραστών

τα συμπόσια

ήταν την εποχή που δεν ήταν γνωστός ο έρωτας

το ιερό χείλος πυρπολούσε το μοχθηρό βλέφαρο

το λοξό μάτι κατέβαινε ίσαμε τα βάθη της ποταπής καρδιάς

ο έρωτας γεννήθηκε απ’ τον έρωτα οπότε και όλα έμειναν

κρυστάλλινα και ο νεοφερμένος σηκώθηκε με σεβασμό

να χαιρετήσει τους τρεις άδειους μαστούς

ο έρωτας προέκυψε παρεμπιπτόντως για να καταστρέψει κάθε ελπίδα

το γνώριζαν όσοι δεν ήθελαν ν’ ακούσουν

οι δε τυμβωρύχοι υποκλίθηκαν

οι μεθυσμένοι μαουνιέρηδες μετέφεραν τον εύθραυστο

έρωτα ώς τον ατέρμονα χρόνο

κι έτσι έγινε θρύψαλα σαν έπεσε από τα ύψη

του χαμένου βλέμματος

γκρεμοτσακίστηκε μες σε μιαν οχλαγωγία ζαχαρένιων

κεραυνών ενώ υπήρχε και μι’ άδεια δαγκωνιά

στη μεγάλη μαύρη τρύπα της αγάπης.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

ΠΕΤΡΕΣ ΟΙΚΟΣΙΤΕΣ

JEAN ARP

ΠΕΤΡΕΣ ΟΙΚΟΣΙΤΕΣ

οι πέτρες είναι εντόσθια

μπράβο μπράβο

οι πέτρες είναι κορμοί αέρος

οι πέτρες είναι κλαδιά νερού

πάνω στην πέτρα που παίρνει τη θέση του στόματος

φυτρώνει είτε άγανο είτε ψαροκόκαλο

μπράβο

μια φωνή πέτρινη

είναι φάτσα-φάτσα

και βήμα-βήμα

με κάποιο βλέμμα πέτρινο και οι πέτρες βασανίζονται σαν τη σάρκα

οι πέτρες είναι σύννεφα

επειδή η δεύτερή τους φύση

χορεύει στην τρίτη μύτη τους

μπράβο μπράβο

όταν οι πέτρες ξύνονται

τα νύχια μεγαλώνουν στις ρίζες

οι πέτρες έχουν αφτιά

για να τρώνε ακριβώς στην ώρα τους

πάνω στο σύννεφο που παίρνει τη θέση του κεφαλιού

μεγαλώνει μια μύτη φυσική

των βλεμμάτων τα νύχια ξύνουν τις ρίζες της φύσης

πέτρες και πέτρες μεγαλώνουν και χορεύουν στα σύννεφα

μπράβο μπράβο

τα αφτιά μεγαλώνουν στις ρίζες

η τρίτη πέτρα τρώει απ’ την αέρινη σάρκα

η δεύτερη πέτρα τρώει πόδια

μπράβο μπράβο μπραβίσιμο

τα άγανα και τα ψαροκόκαλα έχουν διαρροή

όταν τα πόδια χορεύουν στα κεφάλια τα νύχια μεγαλώνουν στις πέτρες

οι ώρες ξύνονται

μπράβο

τα εντόσθια είναι ρίζες

οι πέτρες είναι κεφάλια

η φύση είναι ακριβής

τα πόδια που χορεύουν στα σάρκινα κλαδιά

έχουν βλέμμα φριχτά βασανισμένο

βλέμμα βγαλμένο από τα σωθικά κάποιας ώρας

στη θέση της φύσης φυτρώνει ένα πόδι

μπράβο μπράβο μπράβο μπράβο

τ’ αφτιά οι μύτες τα στόματα τα κεφάλια τα πόδια είναι όλα τους πέτρες.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Τρίτη 16 Απριλίου 2024

ΛΕΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ

ΛΕΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΜΠΛΟ ΝΕΡΟΥΔΑ

εδώ

https://www.facebook.com/GutenbergBooks/videos/1098797961404725

Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

ALDO PELLEGRINI

Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ

Των συνδαιτυμόνων εξέγερση. Η πανήγυρις αφυπνίζει τους οραματιστές που αδελφοποιούνται με την αυγή.

Νυχτερινοί πολεμιστές με τις πλάτες τους γυρισμένες στα τείχη του φωτός. Οι αγγελιαφόροι του χρόνου αρνούνται να υπακούσουν στις διαταγές. Φιάσκο της τελετής μπροστά στη θάλασσα. Οι εξόριστοι σε εγκαταλείπουν τώρα ω γη απρόσιτη στις ικεσίες.

Οι σκλάβοι κινούνται στων λέξεων τον άπειρο χώρο. Η απόγνωση σταματάει μπρος στην πόρτα των αναίσθητων. Η δε φωνή έμπλεως μυστηριώδους τρυφερότητος καλεί όλο καλεί.

Σκιές μέσα στη μνήμη. Ξυπνούν. Σηκώνουν τα χέρια τους πιο πέρ’ απ’ τον χρόνο. Τα νύχια σκάβουν. Σκίζονται με υπολογισμένη αδιαφορία.

Ο πόνος ελλείπει και όλες οι πληγές είναι θανάσιμες. Τα φιλιά είναι θανατηφόρα. Η απόγνωση κρούει όλες τις θύρες. Ο χρόνος αλλάζει τόπους στα σώματα. Περνάει η νύχτα χωρίς ν’ αφήνει ίχνη. Η φωνή σωπαίνει. Ένα τελευταίο χαμόγελο σβήνει. Ο καπνός παραμένει. Πέτρινος μας τυλίγει άνεμος. Και μόνο ο θάνατος είναι αθάνατος.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής,